Vraag en antwoord over melkkefir – FAQ

Veelgemaakte fouten bij het maken van melkkefir

Een veelvoorkomende valkuil voor thuisbrouwers van melkkefir is het niet aanpassen van de hoeveelheid melk die ze gebruiken naarmate hun kefirkorrels zich vermenigvuldigen. Naarmate deze heilzame symbiotische kolonies van bacteriën en gisten groeien en in volume toenemen, hebben ze meer “voedsel” (lactose in de melk) nodig om goed te fermenteren. Door dezelfde hoeveelheid melk te blijven gebruiken met een steeds grotere massa korrels, ontstaat een veelvoorkomend en schadelijk probleem: overfermentatie.

Wanneer de verhouding tussen korrels en melk te hoog wordt, verbruiken de korrels de beschikbare lactose veel sneller dan verwacht. Deze snelle fermentatie resulteert voortijdig in het scheiden van de melk in dikke wrongel en heldere, geelachtige wei. Hoewel deze overgefermenteerde kefir vaak nog veilig is om te consumeren, kan het een overdreven zure of gistachtige smaak en een onaangenaam gescheiden textuur ontwikkelen die velen onprettig vinden.

Wat nog belangrijker is, is dat consistent overfermenteren de kefirkorrels kan belasten. Ze raken in wezen zonder voedsel voordat de typische fermentatiecyclus is voltooid, wat ze na verloop van tijd kan verzwakken en potentieel kan leiden tot trage activiteit of een onbalans in de microbiële gemeenschap.

De eenvoudige oplossing: naarmate je kefirkorrels groeien, verhoog je geleidelijk de hoeveelheid verse melk die je toevoegt voor elke fermentatiecyclus. Let op hoe snel je melk transformeert naar kefir. Als het veel sneller gebeurt dan voorheen (bijvoorbeeld aanzienlijk minder dan 24 uur op kamertemperatuur) of consistent drastisch scheidt, is dit een duidelijk teken dat je korrels meer melk nodig hebben. Het vinden van de juiste balans zorgt ervoor dat je korrels gezond en actief blijven en batch na batch consistent gladde en goed gebalanceerde melkkefir produceren. Je kunt ook een deel van de overtollige kefirkorrels verwijderen als je de kefirproductie niet wilt verhogen.

Andere fouten bij het maken van melkkefir

  • Overfermenteren (te lang laten staan): Zelfs met de juiste verhouding kan het kefir te lang op kamertemperatuur laten staan leiden tot overmatige scheiding van wei en wrongel, en een te zure smaak. Pas de fermentatietijd aan op basis van de temperatuur en de activiteit van je korrels.
  • De kefirkorrels niet regelmatig zeven en verversen: Kefirkorrels hebben verse melk nodig om te gedijen. Als je ze te lang in de gefermenteerde melk laat zitten zonder ze te zeven en nieuwe melk toe te voegen, kan dit de korrels verzwakken en de kwaliteit van de kefir aantasten.
  • Verkeerde temperatuur: Melkkefir fermenteert het best bij kamertemperatuur (tussen 20-24°C). Te koude temperaturen vertragen de activiteit van de korrels aanzienlijk, terwijl te warme temperaturen de fermentatie versnellen en het risico op overfermentatie verhogen.
  • Gebruik van UHT (ultra-gepasteuriseerde) melk: sommige UHT-melksoorten missen bepaalde voedingsstoffen of enzymen die essentieel zijn voor de gezonde groei en activiteit van kefirkorrels. Hoewel het soms werkt, geeft verse, gepasteuriseerde melk (niet UHT) meestal betere resultaten. Rauwe melk kan ook worden gebruikt, maar vergt soms wat meer aandacht.
  • Kruisbesmetting: onrein werken kan leiden tot de groei van ongewenste bacteriën of schimmels. Zorg altijd voor schone potten, gereedschappen en een hygiënische werkomgeving.
  • Metaal te lang in contact laten komen: hoewel kort contact met roestvrij staal meestal geen probleem is (bijvoorbeeld tijdens het zeven), kan langdurig contact met metaal (vooral minder edele metalen) de korrels beschadigen door de zuurgraad van de kefir. Gebruik bij voorkeur glas, plastic van voedingskwaliteit of roestvrij staal voor opslag en fermentatie.
  • Schimmel negeren: Als je duidelijke tekenen van schimmel ziet (vaak gekleurde of pluizige plekken) op je kefir of korrels, gooi dan de hele batch weg, inclusief de korrels. Probeer nooit beschimmelde kefir of korrels te redden.

10 tips en advies voor melkkefir

Oké, hier zijn nog wat extra tips en advies voor het maken van melkkefir, aanvullend op de eerder besproken veelgemaakte fouten:

  • Kies de juiste melk:
    • Verse, gepasteuriseerde volle melk werkt meestal het beste voor gezonde, actieve korrels en een romige kefir. De vetten en eiwitten voeden de korrels goed.
    • Vermijd UHT-melk indien mogelijk, aangezien deze melk door de intensere verhitting minder voedingsstoffen kan bevatten die de korrels nodig hebben.
    • Biologische melk of rauwe melk kan ook, maar wees je bewust van mogelijke variaties in resultaten en houdbaarheid bij rauwe melk.
    • Gearomatiseerde of gezoete melk is niet geschikt voor fermentatie met kefirkorrels.
  • Experimenteer met fermentatietijd en temperatuur:
    • De ideale fermentatietijd is meestal 18-24 uur bij kamertemperatuur (20-24°C), maar dit kan variëren.
    • Bij warm weer fermenteert kefir sneller; bij koud weer langzamer. Pas de hoeveelheid melk of de fermentatietijd hierop aan.
    • Je kunt de fermentatie vertragen door minder korrels te gebruiken of de pot op een koelere plek te zetten. Sneller fermenteren kan door meer kefirkorrels te gebruiken of de pot op een iets warmere plek te zetten (maar vermijd direct zonlicht).
    • Proef tussendoor om te bepalen wanneer de kefir de gewenste dikte en zuurgraad heeft bereikt.
  • De “Tweede Fermentatie”:
    • Na het zeven van de korrels, kun je de gezeefde kefir verder laten fermenteren op kamertemperatuur (meestal nog 4-12 uur) of in de koelkast. Dit maakt de kefir zuurder en kan helpen om de lactose verder af te breken.
    • Tijdens de tweede fermentatie kun je smaakmakers toevoegen, zoals stukjes fruit (pas op met fruitzuren die de korrels kunnen beschadigen als ze erbij blijven), vanille of specerijen. Zeef deze er voor consumptie weer uit.
  • Opslag van kefirkorrels:
    • Korte pauze (paar dagen tot een week): Spoel de kefirkorrels licht af (optioneel, sommige vermijden dit) en zet ze in een kleine hoeveelheid verse melk in de koelkast. Ze worden inactief, maar blijven leven. Bij hergebruik hebben ze misschien 1 of 2 cycli nodig om weer volledig actief te worden.
    • Langere pauze (weken tot maanden): je kunt korrels invriezen (in melk of melkpoeder) of drogen. Gedroogde of ingevroren korrels hebben meer tijd nodig om te rehydrateren en hun volledige activiteit te herwinnen (soms wel een week of langer met dagelijkse melkverversing).
  • Wat te doen met overtollige kefirkorrels:
    • Gezonde korrels vermenigvuldigen zich. Je kunt overtollige kefirkorrels delen met vrienden, invriezen als back-up, toevoegen aan smoothies (zeer probiotisch!) of zelfs composteren.
  • Gebruik van materialen:
    • Gebruik bij voorkeur glazen potten voor het fermenteren.
    • Gebruik niet-reactieve zeven (plastic of roestvrij staal van goede kwaliteit) en lepels (plastic, hout of roestvrij staal). Vermijd langdurig contact met metalen keukengerei.
  • Ventilatie:
    • Dek je fermentatiepot af met iets wat ademt, zoals een koffiefilter, kaasdoek of stukje stof, vastgezet met een elastiek. Sluit de pot niet luchtdicht af, want tijdens de fermentatie komen gassen vrij en de korrels hebben een beetje zuurstof nodig.
  • De eerste paar batches:
    • Nieuwe of gerehydrateerde korrels hebben vaak even nodig om op gang te komen. De eerste paar batches kefir zijn misschien niet zo dik of smakelijk als je verwacht. Dit is normaal. Blijf de korrels dagelijks verversen met verse melk en na een paar cycli worden ze actiever.
  • Tekenen van gezonde kefirkorrels:
    • Gezonde korrels ruiken fris (licht zuur/gistachtig, niet vies of rot).
    • Ze groeien en vermenigvuldigen zich na verloop van tijd.
    • Ze fermenteren de melk binnen een redelijke tijd (afhankelijk van de hoeveelheid en temperatuur).
  • Variatie is normaal:
    • Elke batch kefir kan een beetje anders zijn in dikte en smaak, afhankelijk van de melk, temperatuur, fermentatietijd en de specifieke balans van microben in je korrels op dat moment.

Door aandacht te besteden aan deze aspecten kun je het fermentatieproces optimaliseren en genieten van heerlijke, zelfgemaakte kefir!

Kefir voor een Sterker Immuunsysteem en Betere Weerstand

Kefir en uw immuunsysteem: de complete gids

Nu de seizoenen veranderen en we ons bewust blijven van het belang van een goede gezondheid, is de zoektocht naar natuurlijke manieren om onze weerstand te versterken relevanter dan ooit. Een van de krachtigste bondgenoten in deze zoektocht komt uit een eeuwenoude traditie: kefir. Deze gefermenteerde drank is meer dan een gezonde verfrissing; het is een probiotische krachtpatser die een directe en positieve invloed heeft op ons immuunsysteem. Maar hoe werkt dat precies?

De connectie tussen uw darmen en immuunsysteem

Om de kracht van kefir te begrijpen, moeten we eerst naar de kern van onze afweer: de darmen. Ongeveer 70% van ons immuunsysteem bevindt zich in en rondom het spijsverteringskanaal, in wat men het GALT (Gut-Associated Lymphoid Tissue) noemt. Dit netwerk van immuuncellen staat in direct contact met wat we eten en drinken.

Een gezonde darmflora, of microbioom, fungeert als een eerstelijnsverdediging. De miljarden goede bacteriën trainen onze immuuncellen, helpen bij het onderscheiden van vriend en vijand, en beschermen de darmwand zodat schadelijke stoffen en ziekteverwekkers niet in de bloedbaan terechtkomen. Een verstoord evenwicht in dit delicate ecosysteem kan leiden tot een verzwakte weerstand en een verhoogde vatbaarheid voor infecties.

Hoe kefir uw weerstand versterkt: drie krachtige mechanismen

Kefir ondersteunt het immuunsysteem niet op één, maar op meerdere manieren. Dit komt door de unieke combinatie van probiotica en andere bioactieve stoffen die tijdens de fermentatie ontstaan.

1. Een leger van goede bacteriën (probiotica)

  • Verdringing van ziekteverwekkers: De goede bacteriën in kefir nemen letterlijk de plaats in van schadelijke bacteriën in de darm, waardoor deze laatste minder kans krijgen om zich te nestelen en te vermenigvuldigen.
  • Versterking van de darmwand: Probiotica helpen de cellen van de darmwand te voeden en de ’tight junctions’ (de verbindingen tussen darmcellen) te versterken. Dit voorkomt een ‘lekkende darm’ en zorgt ervoor dat ongewenste stoffen buiten blijven.
  • Directe interactie: Specifieke stammen, zoals Lactobacillus kefiri, kunnen zich direct aan de darmwand hechten en de immuuncellen in het GALT activeren, wat leidt tot een snellere en effectievere immuunrespons.

2. Unieke bioactieve stoffen

Naast de levende micro-organismen, bevat kefir ook stoffen met een directe invloed op de immuniteit:

  • Kefiran: Dit is een unieke, wateroplosbare polysaccharide (een soort suikermolecuul) die door de kefirkorrels wordt geproduceerd. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat kefiran krachtige ontstekingsremmende, schimmelwerende en immuunregulerende eigenschappen heeft. Het kan helpen om overmatige ontstekingsreacties, die het lichaam uitputten, te temperen.
  • Bioactieve peptiden: Vooral in melkkefir ontstaan tijdens de fermentatie van melkeiwitten korte ketens van aminozuren, peptiden genaamd. Deze hebben diverse gunstige effecten, waaronder antimicrobiële en bloeddrukverlagende eigenschappen, die het lichaam verder ondersteunen.

3. Regulatie van de immuunrespons (immunomodulatie)

Misschien wel de meest indrukwekkende eigenschap van kefir is zijn vermogen om het immuunsysteem te ‘moduleren’ of in balans te brengen. Het jaagt het immuunsysteem niet onnodig op, maar helpt het om adequaat te reageren.

  • Verhoogde antilichamen: Regelmatige consumptie van kefir kan de productie van antilichamen, zoals IgA, in de slijmvliezen verhogen. Dit is cruciaal voor de afweer tegen luchtweginfecties zoals verkoudheid en griep.
  • Balanceren van ontstekingen: Kefir kan de productie van zowel pro- als anti-inflammatoire cytokines reguleren. Dit betekent dat het een ontstekingsreactie kan stimuleren wanneer dat nodig is (bij een infectie), maar deze ook weer kan afremmen om chronische, laaggradige ontsteking te voorkomen.

Melkkefir vs. waterkefir: welke is beter voor de weerstand?

Zowel melk- als waterkefir zijn uitstekende bronnen van probiotica en dragen bij aan een gezonde darmflora. Voor de specifieke ondersteuning van het immuunsysteem heeft melkkefir echter een lichte voorsprong. Dit komt door:

  • Grotere diversiteit: Over het algemeen bevat melkkefir een breder en complexer scala aan bacteriën en gisten.
  • Extra bioactieve stoffen: De aanwezigheid van bioactieve peptiden uit melkeiwitten en de vitamine K2 die tijdens de fermentatie ontstaat, bieden extra gezondheidsvoordelen.

Waterkefir blijft echter een fantastisch, zuivelvrij alternatief voor wie lactose-intolerant is of een veganistische levensstijl volgt.

Hoe kunt u kefir gebruiken voor een betere weerstand?

De sleutel tot succes is regelmaat. Het is effectiever om dagelijks een kleine hoeveelheid (bv. 150-200 ml) kefir te drinken dan af en toe een grote hoeveelheid. Door dagelijkse consumptie onderhoudt u de balans in uw darmflora en voorziet u uw lichaam continu van de nodige ondersteuning. Zelf kefir maken is de beste manier om te verzekeren dat u een verse, levende en diverse drank consumeert, vrij van de suikers en toevoegingen die vaak in commerciële producten te vinden zijn.

Werkt Kefir uit de supermarkt ook?

Hoewel kefir uit de supermarkt een toegankelijke optie is, zijn er cruciale verschillen met traditionele, zelfgemaakte kefir. Het korte antwoord is: ja, het kan bijdragen, maar het is over het algemeen veel minder krachtig en effectief dan zelfgemaakte kefir. Hieronder volgt een gedetailleerd overzicht van de belangrijkste verschillen.

De Belangrijkste Verschillen Uitgelegd

1. Minder Diverse Probiotica

Het grootste voordeel van traditionele kefir zit in de enorme diversiteit aan micro-organismen.

  • Zelfgemaakte Kefir: Gemaakt met levende kefirkorrels (een complexe kolonie van bacteriën en gisten). Deze korrels bevatten een rijke mix van 30 tot 60+ verschillende soorten goede bacteriën en gisten. Deze diversiteit is cruciaal voor een veerkrachtige darmflora.
  • Supermarkt Kefir: Wordt meestal geproduceerd met een gestandaardiseerde startercultuur in poedervorm. Deze poeders bevatten een beperkt aantal (vaak 2 tot 10) specifieke bacteriestammen. Het mist de complexe samenwerking en de brede variëteit van de authentieke korrels.

2. Het Risico van Pasteurisatie

Om de houdbaarheid in de winkel te verlengen, ondergaan sommige commerciële kefirproducten een hittebehandeling (pasteurisatie) na de fermentatie.

  • Effect: Pasteurisatie doodt de levende en actieve probiotica. Hoewel het product nog steeds voedingsstoffen zoals calcium en eiwitten bevat, is het belangrijkste gezondheidsvoordeel – de levende culturen die uw darmen moeten bereiken – volledig verdwenen.

3. Toegevoegde Suikers en Additieven

Vooral de kefirvarianten met een smaakje zijn vaak een bron van ongewenste toevoegingen.

  • Ingrediënten: Veel supermarktvarianten bevatten toegevoegde suikers, siropen, verdikkingsmiddelen en kunstmatige aroma’s.
  • Nadeel: Grote hoeveelheden suiker kunnen de groei van ongunstige bacteriën in de darmen juist voeden, wat het positieve effect van de probiotica kan ondermijnen.

Waar moet u op letten alsu kefir koopt in de supermarkt?

Als zelf maken geen optie is, is een goede supermarktkefir beter dan niets. Let dan op de volgende zaken:

  1. Kies Naturel: Vermijd varianten met toegevoegde suikers of smaakjes.
  2. Controleer op Levende Culturen: Zorg dat op de verpakking staat dat het product “levende en actieve culturen” bevat.
  3. Korte Ingrediëntenlijst: Hoe korter, hoe beter. Idealiter bevat het enkel melk en de kefirculturen.

Samenvatting: Zelfgemaakt vs. Supermarkt

AspectZelfgemaakte Kefir (met kefirkorrels)Kefir uit de Supermarkt
Probiotica DiversiteitZeer hoog (30-60+ stammen)Laag tot matig (2-10 stammen)
Levende CulturenGegarandeerd levend en actiefRisico op pasteurisatie (dode culturen)
Suiker & AdditievenGeen (tenzij zelf toegevoegd)Vaak toegevoegde suikers en verdikkingsmiddelen
KostenNa de startinvestering zeer goedkoopAanzienlijk duurder op lange termijn
EffectiviteitHoogMatig tot laag

 

Conclusie

Een sterker immuunsysteem begint in de darmen, en kefir is een van de meest effectieve en natuurlijke manieren om uw darmgezondheid te optimaliseren. Door zijn rijke diversiteit aan probiotica, unieke stoffen zoals kefiran en zijn vermogen om de immuunrespons te reguleren, is kefir een waardevolle toevoeging aan uw dagelijkse routine voor een betere weerstand, het hele jaar door.V oor een maximaal effect op uw darmgezondheid en immuunsysteem is zelfgemaakte kefir de gouden standaard. De diversiteit en potentie van de probiotica zijn simpelweg onvergelijkbaar. Kiest u toch voor een product uit de winkel, wees dan een kritische consument en lees het etiket zorgvuldig om de meest pure en levende optie te vinden.

Kefir ferment

Melkkefir ferment

Maak zelf melkkefir met een ferment. Kefir is een heerlijk verfrissende en licht sprankelende melkdrank. Maak melkkefir zonder de kefirbloemetjes. Kefir ferment is afkomstig uit de bekende kefirbloemen, kefir in gevriesdroogde vorm. Kefir in poedervorm is zeer geschikt voor mensen die niet regelmatig kefir willen maken. Kefir gemaakt met een kefirferment is gemakkelijk zelf te maken. De kefir is smakelijker en minder bitter dan kefir gemaakt van de verse kefirkorrels (kefirbloempjes, yoghurtbloempjes).

Zelf melkkefir maken met een ferment

Je kunt zelf melkkefir maken met behulp van een “ferment”, wat in dit geval verwijst naar een startercultuur die de fermentatie van de melk op gang brengt. Er zijn voornamelijk twee soorten starterculturen die je hiervoor kunt gebruiken: melkkefirkorrels of een kefirstarter in poedervorm.

De meest traditionele en populaire methode, die een doorlopende productie van kefir mogelijk maakt, is het gebruik van melkkefirkorrels. Dit zijn levende, symbiotische culturen van bacteriën en gisten (SCOBY). De andere methode is het gebruik van een startercultuur in poedervorm, die eenmalig of voor een beperkt aantal batches gebruikt kan worden en geen korrels vormt.

Hier focussen we op de methode met melkkefirkorrels, aangezien dit de meest gebruikelijke manier is om zelf continu melkkefir te maken.

Hoe zelf kefir maken met een ferment – recept

  • Gebruik 1 liter melk, volle of halfvolle melk. Als je rauwe melk gebruikt, kook dan eerst de melk om deze te steriliseren
  • laat de melk afkoelen tot op kamertemperatuur
  • voeg nu de inhoud van het zakje kefirferment toe en roer totdat alles goed is opgelost
  • giet de bereiding in een afsluitbare fles (thermos)
  • laat het geheel gedurende 18-24 uur fermenteren op kamertemperatuur
  • laat daarna de kefir enkele uren afkoelen in de koelkast
  • de kefir is nu klaar

zelf-yoghurt-kefir-maken-fermentJe kan de kefir enkele dagen bewaren in de koelkast. Voor een nieuwe batch kefir volstaat het om enkele eetlepels kefir te mengen met 1 liter melk en dan opnieuw het fermentatieproces te starten zoals hierboven beschreven. Zo kan je vele malen voortkweken zonder een nieuw zakje kefirferment te moeten gebruiken.

Zelf melkkefir maken met melkkefirkorrels

Dit proces is eenvoudig en vereist minimale inspanning, afgezien van regelmatige aandacht voor je kefirkorrels.

Benodigdheden:

  • Actieve melkkefirkorrels: het “ferment” in dit geval. De hoeveelheid hangt af van de hoeveelheid melk die je wilt fermenteren (ongeveer 1 eetlepel korrels per 250-500 ml melk is een goede start).
  • Melk: verse dierlijke melk (koemelk, geitenmelk, schapenmelk). Volle melk werkt vaak het beste voor de groei van de korrels en een romige textuur. Vermijd bij voorkeur UHT-melk en gebruik geen lactosevrije melk continu; afwisselen kan wel.
  • Glazen pot: een schone pot met voldoende ruimte voor de melk en de korrels.
  • Niet-metalen zeef: plastic, nylon of roestvrij staal (voor kort contact) zijn geschikt. Vermijd aluminium of andere reactieve metalen.
  • Niet-metalen lepel of spatel: voor het roeren en scheiden van de korrels.
  • Ademende afdekking: een koffiefilter, kaasdoek of dunne stoffen doek volstaat.
  • Elastiekje of touwtje: om de afdekking vast te zetten.

Stappenplan:

  1. Voorbereiding: Zorg ervoor dat al je materialen schoon zijn. Spoel je glazen pot om met warm water, je hoeft deze niet te steriliseren tenzij je problemen hebt met je batches. Gebruik nooit zeepresten, want die kunnen de korrels beschadigen.
  2. Combineer Melk en Korrels: Doe de actieve melkkefirkorrels voorzichtig in de glazen pot. Giet vervolgens de melk over de korrels. Zorg ervoor dat de korrels volledig ondergedompeld zijn in de melk. De exacte verhouding melk tot korrels kan je aanpassen naarmate je meer ervaring krijgt en de voorkeurssmaak ontdekt.
  3. Afdekken: Dek de opening van de pot af met de ademende doek en zet deze vast met een elastiekje. Dit zorgt voor luchtcirculatie tijdens de fermentatie en beschermt tegen ongewenste invloeden van buitenaf. Gebruik geen volledig luchtdicht deksel tijdens de eerste fermentatie, omdat het geproduceerde koolzuurgas moet kunnen ontsnappen.
  4. Fermenteren: Plaats de pot op kamertemperatuur (ideaal tussen 18°C en 24°C) buiten direct zonlicht. De fermentatie duurt meestal 24 tot 48 uur. De duur is afhankelijk van de temperatuur en de hoeveelheid korrels ten opzichte van de melk. De melk zal indikken en een lichtzure geur ontwikkelen.
  5. Controleren: Controleer na 24 uur of de melk is ingedikt. De kefir is klaar als deze de gewenste dikte heeft bereikt en een aangename, lichtzure smaak heeft. Als je de pot voorzichtig kantelt, zie je mogelijk dikkere kefir langs de wanden lopen en eventueel wat gescheiden wei onderin.
  6. Zeef de kefir: Plaats de niet-metalen zeef boven een kom of een andere schone pot. Giet de gefermenteerde melkkefir door de zeef. Help de kefir eventueel door de zeef te gaan door zachtjes te roeren met een niet-metalen lepel. Probeer de korrels zo min mogelijk te pletten.
  7. Bewaren van de kefirkorrels: de melkkefirkorrels blijven achter in de zeef. Deze zijn nu klaar om direct te worden gebruikt voor een volgende batch verse melk. Je hoeft de korrels niet af te spoelen, tenzij ze er plakkerig of ongezond uitzien (gebruik dan gefilterd, niet-gechloreerd water).
  8. Bewaren van de kefirdrank: de gezeefde vloeistof is je verse melkkefir. Je kunt deze direct drinken, of afgedekt in de koelkast bewaren. In de koelkast kan de kefir nog lichtjes verder fermenteren en dikker/zuurder worden.

Melkkefir maken met startercultuur in poedervorm

Sommige starterkits bevatten een melkkefir startercultuur in poedervorm. Deze bevat de nodige bacteriën en gisten in gedroogde vorm. Je mengt het poeder met melk en laat het fermenteren volgens de instructies op de verpakking.

  • Voordeel: makkelijk in gebruik, vaak een consistent resultaat.
  • Nadeel: vormt geen korrels, dus je moet voor elke nieuwe batch een nieuw zakje poeder gebruiken (sommige poeders kunnen een paar keer hergebruikt worden door een deel van de gemaakte kefir als starter te gebruiken voor een volgende batch, maar dit is beperkt). De diversiteit aan micro-organismen kan ook lager zijn dan bij traditionele kefirkorrels.

Het zelf maken van melkkefir met actieve kefirkorrels is een duurzame manier om van deze gezonde drank te genieten. Naarmate je de korrels verzorgt en gebruikt, zullen ze groeien en zich vermenigvuldigen, waardoor je uiteindelijk korrels overhoudt om te delen of extra kefir mee te maken.

zelf kefir en yoghurt maken

Natali Kefir Fermenten

Natali is een Frans merk dat zich bezighoudt met de productie van biologische voedingsmiddelen, waaronder fermenten voor het zelf maken van kefir. Ze bieden starterculturen in poedervorm aan voor zowel melkkefir als waterkefir (door hen vaak ‘fruitkefir’ genoemd).

Hier zijn enkele punten over de kefirfermenten van Natali:

  • Type Ferment: Natali levert gevriesdroogde starterculturen in poedervorm, geen levende kefirkorrels.
  • Soorten kefir: ze bieden fermenten aan voor het maken van:
    • Melkkefir: een kefirpoeder dat wordt gebruikt om dierlijke melk te fermenteren.
    • Waterkefir (fruitkefir): een kefirpoeder bedoeld voor het fermenteren van suikerwater, vaak met toevoeging van fruit.
  • Herkomst en Kwaliteit: Natali benadrukt dat hun producten biologisch zijn en in Frankrijk worden geproduceerd. De fermenten bevatten specifieke bacteriële en gistculturen die nodig zijn voor de fermentatie.
  • Gebruik: De poederfermenten zijn eenvoudig in gebruik. Je mengt het poeder met de betreffende vloeistof (melk of suikerwater) en laat het fermenteren volgens de instructies op de verpakking. Ze zijn handig voor wie op een eenvoudige manier kefir wil maken zonder het onderhoud van levende korrels.
  • Verkrijgbaarheid: Producten van Natali, waaronder hun kefirfermenten, zijn verkrijgbaar via diverse online winkels die leveren in Nederland en België, alsook in sommige fysieke natuurwinkels en biologische supermarkten, zoals Bio-Planet in België.

Het gebruik van een poederferment zoals dat van Natali biedt gemak en consistentie, maar, zoals eerder vermeld, vormt het geen groeiende korrels zoals bij traditionele methoden met levende kefirkorrels.

Hier kun je kefir ferment kopen

Het grote verschil tussen kefirkorrels en kefirferment

Het grote verschil tussen kefirkorrels en een ferment (in de context van een poederstarter) zit in hun aard, herbruikbaarheid en microbiële samenstelling:

1. Aard en structuur:
  • Kefirkorrels: dit zijn levende, fysieke structuren (SCOBY – Symbiotic Culture of Bacteria and Yeast). Ze zien eruit als kleine bloemkoolroosjes (melkkefir) of transparante kristallen (waterkefir). Het is een gemeenschap van bacteriën en gisten, ingebed in een matrix van polysachariden en eiwitten die ze zelf aanmaken.
  • Ferment (Poeder Startercultuur): Dit is een gevriesdroogde mix van geselecteerde bacteriële en gistculturen in poedervorm. Het is geen levende, groeiende structuur zoals de korrels.
2. Herbruikbaarheid en vermenigvuldiging:
  • Kefirkorrels: bij de juiste verzorging zijn kefirkorrels oneindig herbruikbaar. Ze groeien en vermenigvuldigen zich met elke batch, waardoor je een continue aanvoer hebt en zelfs korrels overhoudt om te delen.
  • Ferment (Poeder Startercultuur): Een poederstartercultuur is meestal bedoeld voor een beperkt aantal batches. Vaak kun je met een deel van de gemaakte kefir een nieuwe batch starten (‘doorenten’), maar dit kan slechts een paar keer succesvol voordat de culturen verzwakken en je een nieuw zakje poeder nodig hebt. Ze vormen geen korrels die groeien.
3. Microbiële diversiteit:
  • Kefirkorrels: traditionele kefirkorrels bevatten over het algemeen een zeer diverse en complexe gemeenschap van bacteriën en gisten. Deze diversiteit kan bijdragen aan een breder spectrum aan probiotische voordelen en complexere smaken.
  • Ferment (Poeder Startercultuur): Een poederstartercultuur bevat een geselecteerde mix van specifieke bacterie- en giststammen. De diversiteit is meestal minder breed dan die in traditionele, levende kefirkorrels.

Samengevat is het grootste verschil dat kefirkorrels levende, zelfvermenigvuldigende culturen in een fysieke structuur zijn die oneindig meegaan en een zeer diverse microflora bevatten, terwijl een poederstartercultuur een afgemeten mix van gevriesdroogde culturen is die beperkt herbruikbaar is, geen korrels vormt en over het algemeen minder diverse micro-organismen bevat.

Kiezen tussen de twee hangt af van of je continu wilt brouwen en een levend “kefirplantje” wilt onderhouden (korrels), of gemak en consistentie voor incidenteel gebruik verkiest (poederferment).